بررسی اثرات خواب آوری و شلی عضلانی تیموکینون، ماده موثر سیاه دانه (nigella sativa l.) و تاثیر آن بر فعالیت و هماهنگی سیستم حرکتی موش

در مطالعه قبلی نشان دادیم که تیموکینون مهم ترین ترکیب کینونی موجود در دانه های سیاه دانه (nigella sativa l.) دارای اثر ضدتشنجی در مدل پنتیلن تترازول می باشد. در مقاله حاضر، به منظور ارزیابی بیشتر اثرات تیموکینون بر سیستم اعصاب مرکزی، اثرات خواب آوری و شلی عضلانی آن را به ترتیب با استفاده از آزمایش القای خواب توسط پنتوباربیتال و آزمون گرفتن میله مورد مطالعه قرار دادیم. همچنین با انجام آزمایش های میله گردان (rotarod test) و جعبه باز (open-field test)، تاثیر تیموکینون را بر فعالیت و هماهنگی سیستم حرکتی در موش بررسی کردیم. در آزمون خواب آوری، تیموکینون هیچ گونه اثری بر زمان شروع به خواب رفتن و طول مدت خوابیدن موش ها نداشت. در آزمون گرفتن میله (traction test) تیموکینون با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم باعث ایجاد شلی عضلانی در 30 درصد موش ها گردید. در آزمایش rotarod، دوزهای 80 و 40 میلی گرم بر کیلوگرم تیموکینون توانست به صورت وابسته به دوز موجب عدم هماهنگی حرکات موش ها شود. همچنین تیموکینون با دوزهای 2 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم فعالیت حرکتی و شاخص های رفتاری موش ها را در آزمون open-field کاهش داد. این نتایج نشان می دهند که تیموکینون فاقد اثرات خواب آوری می باشد ولی می تواند موجب شلی عضلات، کاهش فعالیت حرکتی و اختلال در هماهنگی حرکات موش ها شود.